اکدر

اکدر. [ اَ دَ ] ( ع ص ) آنکه تیرگی دارد. ج، اَکادِر. ( منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ).تیره تر. ( غیاث اللغات ). تیره تر. ج، اکادر. ( آنندراج ). تیره رنگ. ( تاج المصادر بیهقی ) ( المصادر زوزنی ) ( مهذب الاسماء ). تیره. تیره رنگ. تار. کدرتر. تیره تر. تأنیث آن کدراء. ( یادداشت مؤلف ). آنکه در رنگ آن تیرگی است و مؤنث آن کدراء و ج، کُدْر: عیش اکدر؛ کدر.( از اقرب الموارد ). || سیل روان در روی زمین. ( از اقرب الموارد ). توجبه که روی زمین را رندد.( منتهی الارب ). || بنات الاکدر؛ خر وحشی منسوب به گشن آن. ( از منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ).
اکدر. [ اَ دَ ]( اِخ ) واحد اکادر به معنی جبالی. ( از اقرب الموارد ). اکادر چند کوه است، واحد آن اکدر. ( منتهی الارب ).
اکدر. [ اَ دَ ] ( اِخ ) ابن حمام بن عامربن صعب اللخمی. پیشوا و مهتر لخم در مصر و از افراد شجاع و خردمند بود. او و پدرش در فتح مصرشرکت داشتند و هنگامی که مردم مصر با عبداﷲبن زبیر بیعت کردند او از طرفداران عبداﷲ بود و به دست مروان حکم به سال 65 هَ. ق. کشته شد. ( از اعلام زرکلی ).
اکدر. [ اَ دَ ] ( اِخ ) اسم سگی است. ( منتهی الارب ).

(اَ دَ ) [ ع. ] (ص تف. ) ۱ - تیره تر. ۲ - تیره رنگ.

تیره تر.

تیره تر
( صفت ) ۱ - تیره تر. ۲ - تیره رنگ. ۳ - درد آلود.
اسم سگی است

تیره
تیره رنگ.

💡 آینه‌ای بزدایم از جهت منظر من وای از این خاک تنم تیره دل اکدر من

💡 گفت نار از خاک بی شک بهترست من ز نار و او ز خاک اکدرست

💡 دراو درخت مغیلان کشیده سر به سپهر ز خاک خشک در او چشم مردمان اکدر

💡 بوسه چین کرده لب خشک زمین راز سرشک آنکه برخاکدرش، شیفته شد طبع شفاه

💡 روز نشاط است و خوشی نی گاه خشم و سرکشی بفکن بساط می کشی دع ماکدرخذما صفا