اندوزه در زبان فارسی، با وجود شباهت ظاهری به واژگانی چون اندوه و غم، معنایی کاملاً متفاوت و دلنشین دارد. طبق آنچه در فرهنگ فارسی معین آمده است، اندوزه به طور مستقیم به معنای غم و اندوه به کار نمی‌رود؛ بلکه ریشه در معانی لطیف‌تری دارد که به دنیای طبیعت و گیاهان اشاره می‌کند. این تمایز معنایی، نشان‌دهنده غنا و ظرافت زبان فارسی است که کلماتی با تلفظ‌های مشابه را برای مفاهیم مختلف به کار می‌برد.
بر اساس اطلاعات استخراج شده از منابعی چون آنندراج و ناظم الاطباء، در معنای اول به گیاه بنفشه اطلاق می‌شود. بنفشه، با گل‌های معطر و رنگارنگ خود، نمادی از لطافت، زیبایی و شکفتگی در فرهنگ ایرانی است. در معنای دوم، اندوزه به گیاه کاسنی نیز اشاره دارد. کاسنی، گیاهی با خواص دارویی شناخته شده، اغلب در طب سنتی برای تصفیه خون و تقویت کبد مورد استفاده قرار می‌گیرد. این دوگانگی معنایی، نشان می‌دهد که واژه اندوزه در طول تاریخ، کاربردهای متنوعی یافته و به گیاهان مختلفی نسبت داده شده است.
