آلوده‌دامان

آلوده دامان به معنای داشتن دامن یا لباس کثیف است. این اصطلاح به طور مجازی به کسانی اطلاق می‌شود که از نظر اخلاقی پاک نیستند و در رفتارهای خود عفت را رعایت نمی‌کنند. این افراد ممکن است به عنوان فاسق یا فاجر شناخته شوند، به عبارتی از نظر جامعه به عنوان کسانی که در زندگی خود اصول اخلاقی را زیر پا گذاشته‌اند، شناخته می‌شوند. در واقع، این واژه نشان‌دهنده عدم پاکدامنی و ناپاکی در رفتار و کردار است. در جوامع مختلف، عفت و پاکدامنی ارزش‌های مهمی به شمار می‌روند و فردی که به اصطلاح آلوده دامان است، به لحاظ اجتماعی طرد می‌شود. این مفهوم به ما یادآوری می‌کند که رعایت اصول اخلاقی و عفت در زندگی بسیار حائز اهمیت است و از آن جایی که رفتارهای ناپسند می‌تواند تأثیرات منفی در جامعه داشته باشد، باید به آن توجه کنیم.

لغت نامه دهخدا

( آلوده دامان ) آلوده دامان. [ دَ / دِ ] ( ص مرکب ) آلوده دامن. آنکه دامن ملوث دارد. مجازاً، که عفیف نباشد. بی عفاف. فاسق. فاجر:
گرمن آلوده دامنم نه عجب
همه عالم گواه عصمت اوست.حافظ.|| عاصی. گناهکار. ( برهان ).

فرهنگ فارسی

( آلوده دامان ) ( صفت ) ۱ - آنکه دامن ملوث دارد. ۲ - آنکه عفیف نباشد بی عفاف فاسق. ۳ - گناهکار عاصی مقابل پاک دامان.

ویکی واژه

(قدیم): آلوده دامن. تو را پاک آفرید ایزد ز خود شرمت نمی‌آید/ که روزی پاک‌ بودستی کنون آلوده دامانی؟ «پروین‌اعتصامی»

جمله سازی با آلوده‌دامان

گر خواجه از روی کرم من بنده را بخشد چه غم پاکیزه دامان لاجرم آلوده‌دامان پرورد
زنند اهل ریا بر میگساران طعن و، در محشر شوند آلوده‌دامانان، جدا از پاکدامانان
زن، سبکساری نبیند تا گران‌سنگ است و بس پاک را آسیبی از آلوده‌دامانی نبود