لغت نامه دهخدا افتراص. [ اِ ت ِ ] ( ع مص ) غنیمت شمردن فرصت را. ( ناظم الاطباء ) ( آنندراج ) ( منتهی الارب ). منتهز فرصت بودن. ( از اقرب الموارد ). وقت چیزی چشم داشتن. ( المصادر زوزنی ). اغتنام. ( تاج المصادر بیهقی ). یقال : «انا مفترص للقائک ». ( از اقرب الموارد ).
