ژغاره

لغت نامه دهخدا

ژغاره. [ ژَ رَ / رِ ] ( اِ ) نان ارزن. ( برهان ) :
رفیقان من با می و ناز و نعمت
منم آرزومند یک تا ژغاره.ابوشکور.گروهی از من امید سورمی دارند
مرا تحیّر نان ژغاره قیرینش. سوزنی ( از جهانگیری ).|| سرخی و غازه که زنان بر روی مالند. || ناف حیوانات عموماً و ناف گاو خصوصاً. || فریاد و فغان. ( برهان ). رجوع به ژغاله شود.

فرهنگ معین

( ~. ) (اِ. ) ناف حیوانات .
( ~. ) (اِ. ) سُرخاب ، غازه .
(ژَ رَ یا رِ ) (اِ. ) = ژغاله : نان ارزن .
( ~. ) (اِ. ) فریاد، فغان .

فرهنگ عمید

= زغاره

ویکی واژه

ژغاله: نان ارزن.
ناف حیوانات.
فریاد، فغان.
سُرخاب، غازه.