چپکن

لغت نامه دهخدا

چپکن. [ چ َ ک َ ] ( اِ ) نوعی از پوشش اهل ایران ، مثل جامه. ( آنندراج ). نوعی از جامه که سینه و شکم را بپوشاند و بندهای آن در پشت بسته شود. ( ناظم الاطباء ). مخفف چپ افکن ، یک قسم لباس نیم تنه بوده. ( فرهنگ نظام ) :
وجودش را حمایل سان بیاراست
قبای چپکنش را شد چپ و راست.اشرف ( از آنندراج ).رجوع به چپگن شود.

فرهنگ عمید

نوعی قبا، جامۀ بلند مردانه: وجودش را حمایلسان بیاراست / قبای چپکنش را شد چپ و راست (اشرف: لغت نامه: چپکن ).

فرهنگ فارسی

نوعی از پوشش اهل ایران مثل جامه . نوعی از جامه که سینه و شکم را بپوشاند و بند های آن در پشت بسته شود .