لغت نامه دهخدا مصقع. [ م ِ ق َ ] ( ع ص ) بلیغ فصیح. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ) ( آنندراج ). مصقل. قوی سخن. ( مهذب الاسماء ). سخت گویا. ( دهار ). || بلندآواز. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ) ( آنندراج ). سخنگوی بلندآواز. || آنکه درنماند در سخن و بسته نشودبر وی کلام. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ) ( آنندراج ).
