متنجن

لغت نامه دهخدا

متنجن. [ م ُ ت َ ج َ ] ( اِ ) قسمی از خورش که از گوشت و روغن و آلو و قیسی و گردو و خلال بادام و پسته و خلال نارنج می سازند. ( ناظم الاطباء ). خورشی که از گوشت و روغن و پیاز سرخ کرده با انواع میوه های خشک چون گردو و آلو و گوجه برقانی و بادام و پسته و غیره سازند. ( یادداشت به خط مرحوم دهخدا ). متنجان. و رجوع به مطنجن شود.
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
فال فنجان فال فنجان فال پی ام سی فال پی ام سی فال اوراکل فال اوراکل فال آرزو فال آرزو