بلکفت

لغت نامه دهخدا

بلکفت. [ ب ُ ک َ ] ( اِ ) رشوت. پاره. ( از آنندراج ). بلکفت. بلکفد. بلکفده. و رجوع به بلکفد شود.

فرهنگ عمید

= بلکفد

فرهنگ فارسی

( اسم ) رشوهپاره که بقاضی و دیگران داده شود .