امعاءالارض

لغت نامه دهخدا

امعاءالارض. [ اَ ءُل ْ اَ] ( ع اِ مرکب ) خراطین. ( ترجمه صیدنه ابوریحان بیرونی ) ( مؤید الفضلاء ). کنایه از کرمهای زمین. خراطین.( آنندراج ). رجوع به خراطین و خراتین و امعاء شود.
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم