لغت نامه دهخدا
ندانستی تو ای خر عمر کبج لاک پالانی
که با خرسنگ برناید سروزن پور ترخانی ( ؟ )ابوالعباس ( از لغت فرس ).|| هر چاروای که زیر دهانش ورم و آماس کرده باشد. ( آنندراج ) ( برهان ). رجوع به کبجه و کبچ و کبچه شود.
کبج. [ ک َ ] ( اِ ) شکن و چین باشد در زلف و رسن و جامه. ( لغت فرس اسدی چ اقبال ص 73 ). کلج.
کبج. [ ک َ ] ( اِ ) سبد تونیان بود. ( لغت فرس اسدی چ اقبال ص 73 ). کلج. سبد زباله کش حمامی. ( از لغت فرس ذیل کلج ). رجوع به کلج شود.
