گواچو. [ گ ُ ] ( اِ ) ریسمانی باشد که در روزهای عید از جایی آویزند و بر آن نشینند و در هوا آیند و روند. ( برهان ) ( آنندراج ). گواچه. تاب. گازه. بادپیچ.
فرهنگ معین
(گُ ) (اِ. ) ریسمانی است که از درختی آویزند و بر آن نشینند و در هوا تاب خورند، گواچه ، تاب ، گازره ، بادپیچ .
فرهنگ عمید
= تاب۱
ویکی واژه
ریسمانی است که از درختی آویزند و بر آن نشینند و در هوا تاب خورند؛ گواچه، تاب، گازره، بادپیچ.
