گنده دمی

لغت نامه دهخدا

گنده دمی. [ گ َ دَ / دِ دَ ] ( حامص مرکب ) صفت گنده دم. رجوع به گنده دم شود.

فرهنگ فارسی

بدبویی دهان گنده دمی .

فرهنگستان زبان و ادب

{halitosis} [پزشکی] تنفس بدبو