لغت نامه دهخدا کندفهم. [ ک ُ ف َ ] ( ص مرکب ) کندذهن. ( آنندراج ). کودن و بیهوش. ( ناظم الاطباء ). کندفهمنده. آنکه دیر مطالب را فهم کند. کندذهن. دیرفهم. ( فرهنگ فارسی معین ). بلید. کودن. بطی ءالانتقال. ( یادداشت به خط مرحوم دهخدا ) : هر کجا تیزفهم و فرزانیست بنده کندفهم نادانیست.سنائی.
فرهنگ فارسی ( صفت ) آنکه دیر مطالب را فهم کند کند ذهن دیر فهم : هر کجا تیز فهم و فرزانی است بند. کند فهم و نادانی است . ( حدیقه )
