کامرو

لغت نامه دهخدا

کامرو.[ ] ( اِخ ) نام ولایتی است به اقصای بنگاله که ملک مشرقی هندوستان است. ( غیاث ). یا کامروپ. آسام. در جنوب تبت و سرحدات شمال شرقی هند. نام شهری است مابین بنگاله و ختا و در آن شهر نیز مانند کامته ساحران و جادوگران بسیارند و گویند رای و پادشاه آنجا نیز ساحراست. ( برهان ). آقای دکتر معین در حاشیه برهان می نویسد: «چنین نامی در معجم البلدان و نخبةالدهر و حدودالعالم و غیره دیده نشد و ظاهراً مصحف «کامرد» که موضعی است در حوالی بلخ.
کامرو. ( اِخ ) جبالی است در جنوب تبت. ( شدالازار ص 501 ).

فرهنگ فارسی

جبالی است در جنوب تبت

فرهنگ اسم ها

اسم: کامرو (پسر) (فارسی) (تلفظ: kāmro) (فارسی: کامرو) (انگلیسی: kamro)
معنی: ویژگی آن که به خواست و اراده خود حرکت می کند، ( کام = خواست، اراده، قصد، رو )، به کام رونده، ( به مجاز ) دارای اراده ( ؟ )، [دکتر معین در حاشیه برهان ص به نقل از «مینورسکی» آورده است که این نام ظاهراً مصحفِ«کامرد» kāmard است و آن نام جایی در حوالی بلخ بوده]