پیهودن

لغت نامه دهخدا

پیهودن. [ پ َ / پ ِ دَ ] ( مص ) بیهودن. نیم سوخته گشتن به تبش آتش. رجوع به بیهودن شود. نیم سوخته و رنگ بگردانیده شدن از رسیدن تبش آتش بدان :
جوانی رفت پنداری نخواهد کرد بدرودم
بخواهم سوختن دانم که هم اینجا بپیهودم.کسایی.

فرهنگ معین

(پِ دَ ) (مص ل . ) = بیهودن : نیم - سوخته گشتن به وسیلة تابش آتش ، بیهودن .

ویکی واژه

(پِ دَ)
باطل کردن، لغو کردن، کنسل کردن. ابطال کردن ، چنانکه پیمانی یا قانونی
بیهودن: نیم‌سوخته گشتن به وسیله تابش آتش