لغت نامه دهخدا منوکان. [ م َ ] ( اِخ ) شهرکی است به کرمان و از وی نیل و زیره و نیشکر خیزد و این جا پانیذ کنند. ( حدود العالم ). رجوع به منوغان و منوقان و منوجان شود.
