شگفتیدن

لغت نامه دهخدا

شگفتیدن. [ ش ِ گ ِ دَ ] ( مص ) متعجب شدن. ( از ناظم الاطباء ) ( آنندراج ). تعجب نمودن. حیران گشتن :
چو افراسیابش به هامون بدید
شگفتید از آن کودک نورسید .فردوسی.ز خفتان رومی و ساز نبرد
شگفتید از آن کودک شیرخورد.فردوسی.|| متعجب بودن. || آشفته شدن. ( ناظم الاطباء ).