دانشنامه اسلامی
سیّدعلی اکبر حسینی خارکی نطنزی، شاعر ادیب در اواخر قرن دوازدهم و اوایل قرن سیزدهم هجری در اصفهان بوده است. یکی اجدادش از جزیره «خارک» در استان بوشهر به اصفهان آمده و ساکن گردیده و علی اکبر در اصفهان تولد یافته است. وی در اصفهان به تحصیل پرداخته است. او از جوانی طبع شعر داشته و ظاهرا از محضر هاتف اصفهانی کسب فیض نموده و به افتخار دامادی او نائل آمده و دختر هاتف «رشحه بیگم» که زنی شاعره و اهل ادب بوده را به همسری خویش برگزیده است. حاصل این ازدواج پسری به نام سیّداحمد بوده که او نیز به شعر روی آورده و «کشته» تخلّص نموده است. صاحب عنوان مدتی در اصفهان و کاشان به سر برده و مدّتی نیز در نطنز به زراعت مشغول بوده و عاقبت پس از عمری طولانی در سال ۱۲۳۷ق در کاشان وفات نموده است. شعر زیر از اوست: "زین سان که به گل پای من از دیده فرو رفت ••• مشکل که توانم قدمی در پی او رفت".
هدایت، رضاقلی بن محمد، مجمع الفصحاء، ج۴، ص۱۳۹.
۱. ↑ هدایت، رضاقلی بن محمد، مجمع الفصحاء، ج۴، ص۱۳۹.۲. ↑ اختر، احمد بن فرامرز، تذکره اختر، ص۲۸-۳۰.۳. ↑ شیرازی، احمدبن ابوالحسن، حدیقه الشّعراء، ج۱، ص۱۵۲.۴. ↑ گروسی ، فا ضل خا ن ، تذکره انجمن خاقان، ص۴۷۴.۵. ↑ مهدوی، سیدمصلح الدین، دانشمندان و بزرگان اصفهان، ج۱، ص۷۸.
منبع
مهدوی، سیدمصلح الدین، اعلام اصفهان، ج۴، ص۶۴۳.
...
