دانشنامه اسلامی
تعارض تضادی، مقابل تعارض تناقضی و به معنای، تنافی ذاتی میان مدلول دو دلیل است، به گونه ای که کذب هر دو دلیل با هم ممکن باشد، ولی صدق هر دو ممکن نباشد. هرگاه دلیلی بر وجوب چیزی و دلیل دیگری بر حرمت آن چیز دلالت کند، مثل این که دلیلی بگوید نماز جمعه در عصر غیبت واجب و دلیل دیگری بگوید حرام است، تعارض تضادی رخ داده است.
نکته
اصل اولی در تعارض تضادی، تخییر است.
