بسرشتن

لغت نامه دهخدا

بسرشتن. [ ب ِ س ِ رِ ت َ ] ( مص ) سرشته کردن یعنی خمیر کردن. ( از مؤید الفضلاء ). عجین کردن :
همه نارسیده بتان طراز
که بسرشتشان ایزد از شرم و ناز.فردوسی.و رجوع به سرشتن شود.