لغت نامه دهخدا اشنودنی. [ اِ دَ / اُ دَ ] ( ص لیاقت ) لایق شنودن. قابل اصغا : نه بنوشتنی بد نه بنمودنی نه برخواندنی بد نه اشنودنی.فردوسی.
فرهنگ عمید در خور شنیدن، لایق شنیدن: نه بشنودنی بُد نه بنمودنی / نه افگندنی بُد نه اشنودنی (فردوسی: ۵/۱۰۰ ).
