لغت نامه دهخدا
اذارافیون. [ اَ اَف ْ ] ( اِ ) به اعتقاد جالینوس نوع چهارم زبدالبحر است پرسوراخ و بسیار سبک و از فرنگ آرند شبیه به زهره اسبوس ، در افعال از زبدالبحر اقوی و از سموم قویه و قدر دو دانگ او کشنده و طلای او با آب جهت عرق النساء و ورم پستان و جرب و کلف و بثور و اکتحال او جهت رفع ناخنه و بیاض قوی چشم وآب بسیار مؤثر است. ( تحفه حکیم مؤمن ). نوعی از کف دریاست ، در زبدالبحر گفته شود انواع آن و صفت آن. ( اختیارات بدیعی ). و در تحفه حکیم مؤمن ذیل زبدالبحر، اذاراقیون آمده است. و رجوع به آذارافیون شود.
