معنی اخیتوفل | لغت یاب

اخیتوفل

لغت نامه دهخدا

اخیتوفل. [ اَ ] ( اِخ ) ( برادر حماقت ) شخصی از اهالی جیلون ( ناحیه ای از یهودا ). دو تن این نام داشتند: نخست یکی از دوستان و مصلحت بینان داود که نزد او بسیار عزیزو محترم بود ( مزامیر 41:9 و کتاب دوم سموئیل 16:23 )لکن در دشمنی ابشالوم وی از او طرفداری کرد و یکی از دشمنان قوی و سخت داود شد سپس چون ابشالوم مصلحت عاقلانه او را نپذیرفت وی مأیوس گردید و از غصه این عمل بد، خود را با طناب آویخته هلاک کرد ( دوم سموئیل 15:12 و 17 و مزامیر 55:13 - 14 ). چنین مینماید که اخیتوفل جد بت شبع بود ( دوم سموئیل 23: 34 مقابل 11:3 ) و بعضی دشمنی اخیتوفل را یکی از عذاب هائی دانسته اند که بواسطه معامله بت شبع بر داود وارد شد. رجوع به قاموس کتاب مقدس شود .

دانشنامه آزاد فارسی

اَخْیتوفَل (Ahithophel)
(در عبری به معنی «برادر حماقت») رایزَن داود. او در فتنه ای علیه شاه داود با پسر او اَبشالومهمدستی کرد. اما پس از آن که شکست خوردند، اخیتوفل خود را به دار آویخت (دوم سموئیل، ۱۵ـ۱۷). این قصه را جان درایدندر منظومۀ َابشالوم و اخیتوفلآورده است.