دانشنامه اسلامی
ابوسعد صاعدی محمد بن احمد بن محمد بن صاعد بن محمد (۴۴۴-۵۲۷ق/۱۰۵۲-۱۱۳۲م)، کنیه او را گاهی ابوسعید گفته اند. وی از پدر و عمویش حدیث شنید و قضاوت و ریاست نیشابور به وی داده شد و به شیخ الاسلام شهرت یافت. به سبب فضل و ثبات اندیشه اش فردی شایسته برای قضاوت بود. عمری دراز کرد و به گروه بسیاری حدیث آموخت.
ابن ابی الوفاء، محی الدین، الجواهر المضیئه، ج۲، ص۲۲.
به روایت ابن اثیر در (۴۸۸ق/۱۰۹۵م ) آشوب هایی در نیشابور روی داد. امام الحرمین ابوالمعالی جوینی رئیس شافعیان و محمد بن احمد صاعدی پیشوای حنفیان بر ضد محمشاد رئیس کرامیان متحد شدند و بر او پیروز گشتند. مدارس کرامیان ویران گشت و گروهی از آنان و دیگر فرقه ها به هلاکت رسیدند.
ابن اثیر جزری، ابوالحسن علی بن ابی الکرم، الکامل فی التاریخ، ج۱۰، ص۲۵۱.
۱. ↑ ابن ابی الوفاء، محی الدین، الجواهر المضیئه، ج۲، ص۲۲.۲. ↑ ابن اثیر جزری، ابوالحسن علی بن ابی الکرم، الکامل فی التاریخ، ج۱۰، ص۲۵۱.
...
