لغت نامه دهخدا یدک کشی. [ ی َ دَک ْ ک َ / ک ِ ] ( حامص مرکب ) عمل و شغل یدک کش. یدک کشیدن. ( یادداشت مؤلف ). به همراه یا به دنبال بردن اسب سوار اسبی دیگر یا دوچرخه سوار دوچرخه دیگر یا اتومبیل سوار اتومبیل دیگر را. و رجوع به یدک کشیدن شود.
