گورسان

لغت نامه دهخدا

گورسان. ( اِ مرکب ) مخفف گورستان. ( فهرست ولف ) :
بر این دشت من گورسانی کنم
برومند را شورسانی کنم.فردوسی.یکی گورسان کرد از آن دشت کین
که جایی ندیدند پیدا زمین.فردوسی.ز گودرزیان روز جنگ و نبرد
چنان گورسانی پدیدار کرد.فردوسی.

فرهنگ عمید

= گورستان

فرهنگ فارسی

( اسم ) گورستان قبرستان : یکی گورسان کرد ازان دشت کین که جایی ندیدند پیدا زمین .
مخفف گورستان .