گران سلیح

لغت نامه دهخدا

گران سلیح. [ گ ِ س ِ ] ( ص مرکب ) آنکه سلاح او گران بود. سنگین سلاح. شجاع. گرد. دلاور :
میر بزرگ نامی گرد گران سلیحی
شیر ملک شکاری شاه جهان گشائی.فرخی.

فرهنگ عمید

۱. آن که سلاح سنگین با خود دارد.
۲. [مجاز] شجاع، دلاور.

فرهنگ فارسی

۱ - آنکه سلاح سنگین با خود دارد . ۲ - شجاع دلاور : میر بزرگ نامی گرد گران سلیحی شیر ملک شکاری شاه جهان گشایی . ( فرخی )