دانشنامه اسلامی
ایشان از بزرگ ترین علما و رئیس فقهای عصر خویش بوده و بزرگان زیادی چون سید الأمین در «التکملة»، صاحب «الحصون المنیعة» و شیخ مرتضی انصاری در «معارف الرجال»، ایشان را ستوده و از وی به عنوان عالمی ادیب، فقیهی فاضل، مجتهدی اصولی و شاعری بلیغ یاد کرده اند.
وی در دوران زندگی بابرکت خویش، شاگردان و عالمان فراوانی را تربیت نمود که از جمله آنها می توان به افراد زیر اشاره کرد:
ایشان از شیخ علی علیاری تبریزی (متوفی 1327ق)، میرزا بهاء الدین فرزند نظام الدوله، سید محمدرضا فرزند میر محمدعلی کاشانی، سید محمدهاشم چهارسوقی، شیخ ملا علی قره داغی و سید محمدرضا فرزند میر علی کاشانی روایت نقل کرده است.
این عالم بزرگ، در ساختن مدارس علمیه، تلاش و کوشش فراوانی داشته و از جمله آثار عمرانی ایشان، می توان به «المدرسة المهدیة» در نجف اشرف، مقابل مقبره شیخ طوسی، اشاره کرد که هم اکنون نیز موجود بوده و طلاب علوم دینی، در آن مشغول تحصیل می باشند. مدرسه دیگری نیز در کربلا به همین نام به ایشان منسوب می باشد. از دیگر آثار ایشان، ساختن «قبة البیضاء» و رواق بر روی مقبره اجداد خویش در شهر نجف می باشد.
ایشان به فصیح و بلیغ بودن و نیز برخورداری از حافظه ای قوی، معروف بودند.
