پاکخو

لغت نامه دهخدا

پاکخو. ( ص مرکب ) پاکیزه خو. پاکخوی :
مهتر پاکخوی پاک سیر
خواجه سید عمید ابن زیاد.فرخی.

فرهنگ عمید

پاکیزه خوی، خوش خلق، خوش خو.

فرهنگ فارسی

( صفت ) کسی که دارای خوی پاک است پاکیزه خو خوشخوی .
پاکیزه خو پاکخوی