پاپژ
پاپژ. [ پ َ ] ( اِ مرکب ) زمین پست و بلند و ناهموار. || گل کهنه و نرم. طین. ( برهان ). و نیز رجوع به پژ شود.
(پَ ) ( اِ. ) ۱ - زمین پست و بلند و ناهموار. ۲ - گل کهنه و نرم .
= پژ۱
( اسم ) ۱ - زمین پست و بلند و ناهموار . ۲ - گل کهنه و نرم طین .
زمین پست و بلند و ناهموار
زمین پست و بلند و ناهموار.
گل کهنه و نرم.
