لغت نامه دهخدا پاورنجن. [ وَ رَ ج َ ] ( اِ مرکب ) حلقه ای از سیم یا زر که زنان در پای کنند. خلخال. پارنجن. پاآورنجن. پااورنجن. حَجل. حِجل. حِجِل. حَجَل : کند حور بهشتش طوق گردن اگر از پایش افتد پاورنجن.بدرالدین شاشی.
