میان پاچه

لغت نامه دهخدا

میان پاچه. [ یام ْ چ َ / چ ِ ] ( اِ مرکب ) وسط پاچه. || میان پا.میان پای. ( ناظم الاطباء ). میان دو ران :
میلم به میان پاچه او بیش کشد
زیرا که میان پاچه ز کس تنگ تر است.میرم شاه.در نامه اعمال تو چیزی نبود
جز حرف میان پاچه و سرگیری و غرق.حکیم شفایی.

فرهنگ فارسی

۱ - وسط پاچه . آلت رجولیت .
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم