دانشنامه اسلامی
مولانا حامدی اصفهانی، شاعر ادیب صوفی عارف و خطاط فاضل قرن نهم هجری سال ها به سیاحت مشغول بوده، عاقبت به عثمانی رفته و به دربار سلطان محمّد فاتح امپراطور عثمانی راه یافت. از صوفیه طریقت مولویّه بوده و سال ها شیخ مزار مولانا جلال الدّین محمّد بلخی در قونیه بوده و تا سال ۸۸۴ق حیات او مسلّم است ولی تاریخ فوت او به دست نیامد. علاوه بر فضل و ادب و سلوک و عرفان، خط را نیز خوش می نوشته و کتاب های «مفردات» ابن بیطار، و «دلائل الاعجاز» را برای سلطان محمّد فاتح نوشته است.«جام سخن گوی» و «دیوان اشعار» از آثار اوست.
نصیری، محمدرضا، اثرآفرینان، ج۲، ص۲۵۵-۲۵۶.
۱. ↑ نصیری، محمدرضا، اثرآفرینان، ج۲، ص۲۵۵-۲۵۶.۲. ↑ صفا، ذبیح الله، تاریخ ادبیات، ج۴، ص۳۴۲.۳. ↑ نفیسی، سعید، تاریخ نظم و نثر، ص۷۹۲-۷۹۳.۴. ↑ مشار، خان بابا، مؤلفین کتب چاپی، ج۲، ص۴۶۷.۵. ↑ مجله هنر و مردم، بهمن ۱۳۵۵ش، شماره ۱۷۲، ص۴.۶. ↑ نشریه دانشکده ادبیات تبریز، سال ۱۳۴۱ش، شماره اول، ص۵۴-۴۲.
منبع
مهدوی، سیدمصلح الدین، اعلام اصفهان، ج۲، ص۴۱۵.
...
