لغت نامه دهخدا مهنانه. [ م َ ن َ / ن ِ ] ( اِ ) بوزینه. میمون. ( آنندراج ) ( برهان ). بوزنه. ( اوبهی ). بهنانه. پهنانه : اگرابروش چین گیرد سزد چون روی من بیندکه رخسارم پر از چین گشت چون رخسار مهنانه.ابوشکور.