مناکیر. [ م َ ] ( ع ص ، اِ ) ج ِ مُنکَر، به معنی زیرک. ( آنندراج ) ( از منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ). رجوع به منکر شود. || ج ِ منکور، و آن ضد معروف است. ( از ذیل اقرب الموارد ) ( از المنجد ) || منکرات. گویند: «هم یرکبون المنکرات و المناکیر». ( از ذیل اقرب الموارد ) ( از المنجد ).
