لغت نامه دهخدا
- مناخیر در ؛ کنایه از تخته کم عرض که بر کناره یک لخت ملصق کنند تا لخت دیگر به وقت بستن دروازه بر آن قرار گیرد. آن را بینی در گویند و مناخیر اگرچه صیغه جمع است ، لیکن در ترکیب با لفظ «در» به معنی واحد مستعمل می شود. ( غیاث ) ( آنندراج ).