دانشنامه اسلامی
شیخ محمّدحسن داورپناه، عالم کامل و فقیه جلیل. در حدود سال ۱۳۰۰ق در خوانسار متولّد گردیده و در محل تولّد خود و اصفهان نزد آخوند ملّاعبدالکریم گزی، آقاسیّدمحمّدباقر درچه ای، آخوند ملّامحمّد کاشانی و دیگران به تحصیل پرداخته و سپس به نجف اشرف مهاجرت نموده و خدمت آیات عظام سیّدمحمّدکاظم طباطبائی یزدی و آخوند ملّامحمّدکاظم خراسانی کسب فیض نموده و مجتهدی مسلّم و عالمی کامل گردیده و به اصفهان مراجعت نمود. وی سال ها در مدرسه درکوشک «فرائد»، «متاجر» و «کفایه» تدریس می نمود و ده ها تن از افاضل این شهر از محضر درس او کسب فیض نموده اند. وی در فقه و اصول و ادبیات در حدود سطوح و خارج تدریس می فرمود و در کشف معضلات علوم ید و بیضا می نمود. آیت الله میرزا ابوالحسن شمس آبادی از جامعیّت و فضائل و علوم آن مرحوم ستایش زیاد می نمود. او از بدو تشکیل مدارس جدید به خدمت فرهنگ وارد شده و بدین جهت مقدمات علمی مشارٌالیه مجهول ماند و آن طور که باید و شاید از ایشان استفاده نگردید. سال ها در ارتش به عنوان قاضی عسکر خدمت می نمود.
وفات
سرانجام در ماه رجب ۱۳۸۲ق به سن متجاوز از ۸۰ سال وفات یافته و در تکیه سیّدالعراقین در تخت فولاد مدفون گردید و بر سر مزار او بقعه ای کوچک و زیبا بنا شد. نگارنده مدّتی از محضر ایشان در علوم ادبیّت استفاده نموده است.
مهدوی، سیدمصلح الدین، دانشمندان و بزرگان اصفهان، ج۲، ص۶۸۳-۶۸۲.
۱. ↑ مهدوی، سیدمصلح الدین، دانشمندان و بزرگان اصفهان، ج۲، ص۶۸۳-۶۸۲.۲. ↑ مهدوی، سیدمصلح الدین، سیری در تاریخ تخت فولاد، ص۱۰۷-۱۰۸.۳. ↑ جابری انصاری، حاج میرزا حسن خان، تاریخ اصفهان، ص۳۲۸.
منبع
...
