دانشنامه اسلامی
آقامحمّدتقی اصفهانی متخلّص به عارف، شاعر ادیب و عارف قرن سیزدهم هجری. در اصفهان متولّد شد و علم و ادب را نزد آقامحمّدکاظم واله اصفهانی آموخت. در جوانی به جوانی عطار دل سپرد و برای او شعر سرود. سپس برای تجارت به شیراز رفت و چند صباحی آنجا بود و به زین العابدین شیروانی (مست علی شاه) دست ارادت داد. او تا سال ۱۲۶۰ق در قید حیات بوده و ظاهراً پس از سفر به هندوستان وفات یافته است. این بیت از اوست: بر روی مهت زلف سیه ریخته دیدم ••••• روز و شب خود را به هم آمیخته دیدم
شیرازی، علی اکبر، تذکره دلگشا، ص۵۲۱-۵۲۲.
۱. ↑ شیرازی، علی اکبر، تذکره دلگشا، ص۵۲۱-۵۲۲.۲. ↑ هدایت، رضاقلی بن محمد، مجمع الفصحاء، ج۵، ص۷۳۱-۷۳۲.۳. ↑ هدایت، رضاقلی بن محمد، تذکره ریاض العارفین، ص۴۵۴.۴. ↑ حبیب ابادی، پرویزبیگی، تذکره حدیقة الشعراء، ج۲، ص۱۱۴۵.
منبع
مهدوی، سیدمصلح الدین، اعلام اصفهان، ج۲، ص۲۵۸.
...
