دانشنامه اسلامی
عیاشی در آغاز با توجه به محیط نشو و نمای خود که حدود سمرقند و بخارا بوده و اکثر ساکنان آن دیار از فقه اهل سنت پیروی می کردند، پیرو مکتب فقهی اهل سنت بود، ولی در اثر مطالعه و ممارست در کتابهای شیعه، توفیق نصیب او گردید و مکتب پر فیض فقه جعفری را پذیرفت و تمامی ترکه پدر را که بالغ بر سیصد هزار دینار بود در راه علم و نشر حدیث انفاق و خرج نمود.گویند خانه اش همانند مسجد پر از جمعیت قاری، محدث، عالم، دانشجو و مفسر می گردید.در آن خانه یکی به تالیف، دیگری به مقابله و جمعی به دست نویسی و جمعی به تعلیقه و حاشیه پردازی اشتغال می ورزیدند. او را دو گونه مجلس بود، یکی برای عوام و توده مردم و دیگری برای خواص و دانشجویان علوم و معارف اسلامی.
کلام بزرگان درباره عیاشی
بیان توصیفات بزرگان و علما در مورد عیاشی.
← گفتار استاد
از او پسر فاضل و با کمالی به یادگار مانده است به نام «جعفر» که صاحب فضل و دانش و اطلاع بوده است و هم اوست که از کتاب های پدرش روایت می نماید. صاحب کتاب «جامع الرواه » در حق او گوید: «او فرد فاضلی است که تمام کتاب های پدر را روایت کرده است و ابومفضل شیبانی از او روایت می کند و حدیثی در باب مقدار زکات را او و هم ابن قولویه از او نقل کرده اند.»
تالیفات
...
