متمارض. [ م ُ ت َ رِ ] ( ع ص ) آن که بیمار نماید خود را بی علت. ( آنندراج ) ( از منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ). کسی که خود را بی آن که بیمار باشد بیمار می نمایاند. ( ناظم الاطباء ). رجوع به تمارض شود.
فرهنگ معین
(مُ تَ رِ ) [ ع . ] (اِفا. ) کسی که خود را به مریضی می زند.
فرهنگ فارسی
( اسم ) آنکه خود را به نا خوشی زند بیمار نما جمع : متمارضین .
