لغت نامه دهخدا متداوی. [ م ُ ت َ ] ( ع ص ) آن که خود را دارو کند. ( از آنندراج ). آن که خویشتن را دارو کند. ( ناظم الاطباء ). آن که خود را معالجه کند. و رجوع به تداوی شود.
