متحرم

لغت نامه دهخدا

متحرم. [ م ُ ت َ ح َرْ رِ ] ( ع ص ) بازداشته شده و منع کرده شده. || غیرجایز و خلاف شرع و حرام. || محترم و حرمت داشته شده. || پناه گیرنده. || دزد. || خارجی و بیدین. ( ناظم الاطباء ) ( از فرهنگ جانسون ). و رجوع به تحرم شود.

فرهنگ عمید

۱. دارای حرمت، حرمت داشته.
۲. بی دین.
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
فال انبیا فال انبیا فال تاروت فال تاروت فال فنجان فال فنجان فال مکعب فال مکعب