لاکردار

لغت نامه دهخدا

لاکردار. [ ک ِ ] ( ص مرکب ) ( از: لای عربی + کردار فارسی ) و آن دشنام گونه ای است که لوطیان دهند.

فرهنگ معین

(کِ ) [ ع - فا. ] (ص مر. ) (عا. ) بی - مروت ، ناجوانمرد.

فرهنگ فارسی

بی صفت ( دشنامی است که بطرف دهند . )

ویکی واژه

(عا.)
بی - مروت، ناجوانمرد.