قاصیه

لغت نامه دهخدا

( قاصیة ) قاصیة. [ ی َ ] ( ع ص ) مؤنث قاصی. دور: ارض قاصیة؛ زمین دور. || نعجة قاصیة؛ گوسپند کلان سال. ( ناظم الاطباء ). || ( اِ ) کرانه. ناحیه.

فرهنگ معین

(یَ یا یِ ) [ ع . قاصیة ] ۱ - (اِفا. ) مؤنث قاصی . ۲ - (اِ. ) ناحیه ، کرانه .

فرهنگ عمید

کرانه، ناحیه.

ویکی واژه

قاصیة
مؤنث قاصی.
ناحیه، کرانه.