فیاور

لغت نامه دهخدا

فیاور. [ ف َ وَ ] ( اِ ) فیاوار. ( برهان ). رجوع به فیاوار و فیار شود.

( اسم ) شغل کار پیشه : مهر ایشان بود فیاوارم - غمتان من بهر دو ( غمشان من بمهر ) بگسارم .