فروهنده

لغت نامه دهخدا

فروهنده. [ ف ُ هَِ دَ / دِ ] ( ص )خوبروی و نیکوسیرت و باادب. ( برهان ). رجوع به فروهیده شود. || ( اِ ) فرشته. ملک. ( برهان ). برساخته فرقه آذرکیوان است. ( حاشیه برهان چ معین ).

فرهنگ عمید

۱. خوب رو.
۲. نیکوسیرت.
۳. باادب.
۴. = فرشته

فرهنگ فارسی

خوبروی و نیکو سیرت و با ادب یا فرشته .

فرهنگ اسم ها

اسم: فروهنده (دختر) (فارسی) (تلفظ: frohande) (فارسی: فروهنده) (انگلیسی: frohande)
معنی: نام فرشته ای است، نیکوسیرت و خوبروی