لغت نامه دهخدا غیچ. ( اِ ) گواچ. نوعی گیاه از طایفه زیگوفیلاسه مخصوص نواحی گرمسیر که منشاء آن جنوب اروپاست. در سبزوار و جنوب خراسان و یزد، «قیچ » گویند. رجوع به درختان جنگلی ایران تألیف ثابتی ص 203 و 210 و ماده های گواچ و قیچ شود.