غوغاطلب

لغت نامه دهخدا

غوغاطلب. [ غ َ / غُو طَ ل َ ] ( نف مرکب ) آنکه غوغا و فتنه جوید. فتنه جو. مفسده جو. غوغاگر. فتان. رجوع به غوغا شود.

فرهنگ عمید

آشوب طلب، فتنه جو.

فرهنگ فارسی

( صفت ) آنکه فتنه جوید فتنه جوی مفسده جو .