غر و لند زدن

لغت نامه دهخدا

غر و لند زدن. [ غ ُرْ رُ ل ُ زَ دَ ] ( مص مرکب ) آهسته سخن گفتن از سر خشم و اعتراض. غر زدن. غرغر کردن. قر زدن. قرقر کردن. غر و لند کردن. لند و لند کردن. ژکیدن.

فرهنگ معین

( ~ . زَ دَ )(مص ل . )(عا. ) آهسته سخن گفتن از سر خشم و اعتراض .

فرهنگ فارسی

سخن آهسته گفتن از سر خشم غرغر کردن .